Specyficzne trudności w uczeniu się matematyki

Czy Twoje dziecko ma problemy z matematyką? Sprawdź, czy problem nie leży głębiej! Twoje dziecko cierpieć może na jedną z form dyskalkulii, które jest jednym  z rodzajów specyficznych trudności w uczeniu się. Zapoznaj się z poniższymi informacjami, aby zobaczyć, czy Twojemu dziecku nie jest potrzebna pomoc specjalisty. Ten wpis pozwala na zrozumienie, czym są specyficzne trudności w uczeniu się matematyki oraz innych przedmiotów. Kolejne dotyczyć będą konkretnych rodzajów dyskalkulii oraz sposobów diagnozowania oraz pomocy dzieciom z takimi trudnościami.

 

Problemy w uczeniu się matematyki mogą prowadzić do poważnych trudności w szkole.

Czym są specyficzne trudności w uczeniu się matematyki?

Specyficzne trudności w uczeniu się to ogólny termin dotyczący niejednorodnej grupy zaburzeń przejawiających się poważnymi trudnościami w rozumieniu i posługiwaniu się mową i pismem oraz w zakresie zdolności matematycznych. Są uwarunkowane wewnętrznie i wywołane dysfunkcjami centralnego układu nerwowego. Mogą współwystępować z innymi deficytami (np. sensorycznymi, upośledzeniem umysłowym, zaburzeniami społecznymi i emocjonalnymi) oraz w powiązaniu z oddziaływaniami zewnętrznymi (np. różnice kulturowe, niewystarczające/niewłaściwe nauczenie, czynniki psychogenne), nie są one rezultatem tych deficytów czy oddziaływań.

Kiedy mamy do czynienia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki?

 

• Dzieci nie radzą sobie z najprostszymi zadaniami.
• Nie rozumieją matematycznego sensu zadań, nie dostrzegają zależności pomiędzy liczbami.
• Może towarzyszyć im niska odporność emocjonalna czy obniżona sprawność manualna.

Kryteria uznania specyficznych zaburzeń w uczeniu się matematyki:

 

1. Pojawienie się u dziecka klinicznie istotnych zaburzeń umiejętności szkolnych
2. Wiek dziecka i warunek wczesnego wystąpienia pierwszych symptomów zaburzenia
3. Wykluczenie obniżonych umiejętności intelektualnych, a następnie ustalenie wielkości odchylenia osiągnięć szkolnych od oczekiwanych
4. Obecność czynników zewnętrznych, np. nieprawidłowych metod nauczania, zaniedbań środowiskowych i dydaktycznych, które nie mogą stanowić przyczyny niespecyficznych trudności w uczeniu się
5. Korekta ewentualnych wad wzroku czy słuchu przed diagnozą, które nie mogą być rezultatem wad sensorycznych.

Aby u Twojego dziecka zostały zdiagnozowane zaburzenia matematyczne, musi spełnić ono przedstawione poniżej kryteria zgodne z klasyfikacją zaburzeń psychiatrycznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego.

Kryteria zaburzeń matematycznych wg DSM-IV:

 

1. Zdolności matematyczne, są istotnie poniżej możliwości wyznaczonych wiekiem chronologicznym, poziomem inteligencji oraz odpowiadającym wiekowi poziomem edukacji.
2. Zakłócenia te znacząco zaburzają osiągnięcia szkolne oraz czynności dnia codziennego.
3. Jeśli współwystępują deficyty sensoryczne, to zaburzenia zdolności matematycznych są poważniejsze niż te, które zwykle towarzyszą takim deficytom.

Źródła:


Oszwa U., Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Problem diagnozy i terapii, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2008 s. 13-16.
Gruszczyk-Kolczyńska E., Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1992,s. 7.